Een goed gesprek met Monique Kuik, projectleider Buitenkans.
Ouderparticipatie
‘Voor Buitenkans ben ik verantwoordelijk voor onder meer het dossier Ouders optimaal betrokken bij school. Betrokken ouders kunnen het verschil maken in de ontwikkeling van een kind. De vraag is hoe je dat kan stimuleren als ouders niet weten wat er van hen wordt verwacht. Of de taal nauwelijks spreken. Als professionals letterlijk de hand uitsteken en zoeken naar hoe contact met ouders wel mogelijk is, kan dan een start zijn. Daarbij hoort oprechte nieuwsgierigheid tonen in de ander. Een ouder beter willen leren kennen is het vertrekpunt. Iemand willen zien in alles wat hij/zij kan. En (nog) niet kan, is een voorwaarde voor echte partnerschap. Met meerdere basisscholen in drie Haagse wijken zijn we aan de slag dit nieuwe denken op te zetten en vorm te geven.
Mentaal welzijn en welbevinden
In het VO werk ik op het dossier De staat van welbevinden. We zien dat na corona het welbevinden van jongeren nog meer onder druk is komen te staan. Zowel landelijk, als ook in Den Haag horen we dit van scholen, zorgorganisaties en jongeren zelf terug. Vanuit Buitenkans zijn wij met jongeren in Den Haag in gesprek en creëren we samen met hen en samenwerkingspartners duurzame oplossingen. Het is enorm waardevol dat wij vanuit Buitenkans dit samen met jongeren en onze partners mogelijk kunnen maken. En alles wat we leren op de 11 VO scholen die op dit moment met Buitenkans meedoen, maken we via ons kennis- en leernetwerk toegankelijk voor andere scholen in Den Haag.
Wat breng je mee naar Buitenkans?
‘Allereerst mijn inhoudelijke expertise op het gebied van maatschappelijke vraagstukken zoals partnerschap met ouders, welzijn en welbevinden van jeugd, belang van preventie en wat er in de samenleving speelt. Daarnaast richt mijn expertise zich op strategische procesbegeleiding, creëren van bewegingen het bedenken van innovatieve oplossingen. Buitenkans is een mooi project. Een kans om iets toe te voegen, met incidentele middelen duurzame verschillen maken. Maar dan niet verschillen in kansengelijkheid.’
Wat is jouw achtergrond ?
‘Ik heb Pedagogiek gedaan en tijdens mijn werk in het sociaal domein een masteropleiding beleid en management gevolgd. Mijn loopbaan kenmerkt zich altijd door sturende rollen in welzijn, onderwijs en advies. Ik vind het snijvlak van sociaal werk, zorg en onderwijs interessant en hoe die werelden aan elkaar verbonden kunnen worden. Ik heb voor gemeenten, welzijnsorganisaties en kinderopvangorganisaties gewerkt. Altijd vanuit de gedachte om impact te maken in het leven van kinderen, jongeren, hun ouders of voor de samenleving.’
Hoe kijk jij naar kansengelijkheid?
‘Kansengelijkheid is een onderwerp dat me aan het hart gaat. Ik geloof in een samenleving waar iedereen meetelt en meedoet en gezien wordt. In een samenleving die we samen maken en waar we aandacht voor elkaar hebben. Ik heb Amsterdamse roots en kom uit een gezin met een sociaal hart, omkijken naar een ander heb ik met de paplepel ingegoten gekregen. Daarnaast heb ik persoonlijk ervaren hoe belangrijk het is om gezien te worden met alle mogelijkheden en onmogelijkheden die je hebt.’
Op welke school zat je zelf?
‘Mijn basisschool periode heb ik doorgebracht op een kleine dorpse bassischool in Duivendrecht, bij Amsterdam. Aan die periode koester ik mooie herinneringen. De speelsheid en onbevangenheid van toen gun ik ieder kind een leven lang. Eén van mijn leerkrachten op de Grote Beer was René Peeters, een leraar met oog voor expressieve vakken en een leraar die op een boeiende manier verhalen vertelde. Een aantal jaar geleden kwam ik hem tegen in mijn werk: hij was wethouder onderwijs geworden voor de gemeente Almere. Onze wegen kruisen elkaar steeds in de verschillende rollen die we vervullen. Inmiddels zit hij in het college van bestuur van de Haagse Scholen en kom ik hem hier in Den Haag weer tegen. Heel bijzonder is dat.’
Heb je nog connectie met Amsterdam?
‘Ik breng graag tijd door in Amsterdam. Houd van de stad, de dynamiek en van café Eijlders waar vrije geesten komen. Het café was ooit van mijn overgrootouders, de foto’s hangen nog naast de bar. De sfeer in de stad dat je mag zijn wie je bent, vind ik heerlijk. Tegelijkertijd houd ik er van om naar Schiermonnikoog te gaan. Waar het andere deel van mijn roots liggen. Ik vind er rust op de uitgestrekte stranden. Het is het eiland waar geen auto’s rijden en waar ik helemaal weg kan zijn van alles en alleen van de natuurelementen intens kan genieten.’
Meer weten?
Monique heeft een nieuwsgierige grondhouding en nodigt je uit om contact op te nemen als je meer wilt weten over haar Buitenkans dossiers. Bel, app of mail haar gerust voor een afspraak of gewoon voor een kopje koffie.
